10ο Φεστιβάλ Αντίβαρο

Τα Λόγια της Πλώρης μου, ένας θεατρικός μονόλογος βασισμένος στα Λόγια της πλώρης του Ανδρέα Καρκαβίτσα ,μια παράσταση γεμάτη από θάλασσα, από την περιπέτεια του ταξιδιού και από τον κίνδυνο να ακολουθεί κανείς στη ζωή του πράγματα τελείως διαφορετικά από κείνα για τα οποία είναι πλασμένος. Η σκηνοθεσία του Γιάννη Βαρβαρέσου μπόρεσε να εμπλέξει όλους τους παραπάνω άξονες σε μια παράσταση με απόλυτη αρμονία και στοχαστικότητα.

Πρόκειται για έναν εντυπωσιακό μονόλογο, όπου η συγγραφέας δίνει βήμα στην αγνοημένη και περιθωριοποιημένη από τη διεθνή δραματική λογοτεχνία ηρωίδα με σκοπό να βάλει σε μια τάξη τις σκέψεις της, να διατυπώσει κι εκείνη τα επιχειρήματά της για τη στάση της απέναντι στα γεγονότα, να παρουσιάσει τα ελαφρυντικά της για τις βαριές κατηγορίες περί υποταγμένης, φοβισμένης και άβουλης αδελφής της τιτάνιας Αντιγόνης.

Με 17 ηθοποιούς επί σκηνής Ομάδα Αντίβαρο | Σκηνοθεσία: Μανώλης Σειραγάκης

Η θεατρική ομάδα Hippo Theatre Group παρουσιάζει τη θεατρική, διαδραστική παράσταση για παιδιά με τίτλο «Το Δίλημμα του Αυτοκράτορα» Σε μία εποχή που η Τεχνητή Νοημοσύνη εισβάλλει σε όλους τους τομείς της ανθρώπινης δραστηριότητας και τείνει να γίνει αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητάς μας, το Δίλημμα του Αυτοκράτορα έρχεται να μιλήσει σε μικρούς και μεγάλους -με […]

Παράσταση αφήγησης με τον Στέλιο Πελασγό

Η διαιώνιση της πατριαρχίας, η υποκρισία της αστικής τάξης, τα ερωτηματικά του έρωτα, τα αδιέξοδα της οικογένειας είναι κάποια απ’ τα θέματα που θίγονται στο καινούριο θεατρικό έργο της Μιχαέλας Αντωνίου και ο Θανάσης Χαλκιάς φτιάχνει μια παράσταση για την ελευθερία του πνεύματος και του σώματος, την έμφυλη βία και την καταπίεση.

Ο Μάριος Χάκκας έγραψε για ανθρώπους με όνειρα, που όμως η ζωή και η καθημερινότητα δεν τους άφησε να τα ζήσουν όπως θα ήθελαν. Με ύφος βαθιά λυρικό αλλά λόγο αρκετά πεζό και καθημερινό, ο συγγραφέας δημιουργεί ένα κλίμα ανάλαφρο που κάνει το σοκ της συνειδητοποίησης πιο έντονο. Ο Μήτσος είχε ένα μόνο όνειρο, το […]

Η παράσταση Βασίζεται στην μιμική υποκριτική, στην κίνηση, στον σωματικό και φωνητικό αυτοσχεδιασμό, τις χειρονομίες και την ανοιχτή επικοινωνία με το κοινό. Είναι μία πρό(σ)κληση στην φαντασία όλων των εμπλεκόμενων πλευρών – χώρου, χρόνου, κοινού, ηθοποιού, δρόμου που περνάει από μέσα και απ’ έξω, γειτονιάς, πόλης και γαλαξία. Σαν βουβή ταινία στα γυρίσματα της οποίας γινόμαστε μάρτυρες. Σαν μία μικρή γιορτή χωρίς τις διαμεσολαβήσεις της ενηλικίωσης.

Στη σκηνή βλέπουμε έναν άντρα κάποιας ηλικίας που ζει μόνος του. Μη έχοντας κάποια συντροφιά εφαρμόζει την πολύ συχνή πρακτική των μοναχικών ανθρώπων, μιλάει μόνος του. Μιλάει με τις φαντασιώσεις του και θυμάται. Ακροατές του τα διάφορα αντικείμενα μέχρι και τα έπιπλα του σπιτιού μια και δεν υπάρχει κάποιος άλλος να τον ακούσει.

Η παράσταση αποτελεί μια σκηνική προσέγγιση του γυναικείου σώματος της τρίτης ηλικίας και της σύνδεσης του με τη λαϊκή μαγεία, τη μαγειρική και τις τελετουργικές πρακτικές. Αφετηρία, η περιοχή της Θεσσαλίας και η παράδοσή της στις μαγικές πρακτικές που θέλει τις μάγισσες της περιοχής να έχουν παραλάβει τις μυστικές δεξιότητές τους από τη Μήδεια και να ειδικεύονται στο κατέβασμα του φεγγαριού, γνωστό και ως «το άρμεγμα του φεγγαριού»