Βασισμένο στην ομώνυμη νουβέλα του Εμμανουήλ Ροΐδη Σύρος 1894. Ο σύζυγος και η Χριστίνα. Ένας άνδρας αποφασίζει να παντρευτεί το ερωτικό αντικείμενο του πόθου του για να πάψει να είναι ερωτευμένος. Η Χριστίνα «κλέβει» τις σκέψεις του και τις αποκαλύπτει στους θεατές. Ο άνδρας – παρών και απών στη σκηνή – παλεύει να «θάψει» τον […]
Το έργο του Ανδρέα Ζαφείρη είναι βασισμένο στη ζωή, το έργο αλλά και την πυκνή, σε ιστορικό χρόνο, περίοδο που έζησε η πιο σημαντική δημιουργός της νεοελληνικής λογοτεχνίας. Η άγρια μοναδικότητα των στίχων της, η εκπληκτική της ενσυναίσθηση για τη σύγχρονη ζωή στο αστικό τοπίο, η έμπρακτη αγάπη της για το διαφορετικό, το περιθώριο, τους […]
Η υγρασία, η βροχή, το negative στην ανάμνηση, η σκέψη που γίνεται στο σκοτάδι με κλειστό παράθυρο! Στο έργο «Τέρας» δύο άντρες ο Άρης και ο Κρις διαπραγματεύονται την εξέλιξη της ζωής τους με διαφορετικό τρόπο ο καθένας. Ο Κρις επισκέπτεται τον Άρη στο σπίτι του (σε ένα υπόγειο) με σκοπό να δώσει ένα τέλος […]
σκηνοθεσία Μιχάλη Βιρβιδάκη Στο αφήγημα του Θανάση Βαλτινού, η προσωπική μαρτυρία του Αντρέα Κορδοπάτη καταφέρνει να λειτουργήσει ως η συλλογική έκφραση των παθών κάθε νόμιμου ή παράνομου μετανάστη, τότε ή σήμερα, είτε διασχίζοντας τον Ατλαντικό Ωκεανό, είτε τη Μεσόγειο Θάλασσα. Οι καταγεγραμμένες «μνήμες» του ήρωα διασώζουν τις δοκιμασίες της γενιάς του και μας βοηθούν να […]
Σκηνοθεσία: Μανώλης Σειραγάκης Κείμενο: Στρατής Δούκας λίγα λόγια για το έργο Η Ιστορία ενός αιχμαλώτου είναι αφήγημα-ντοκουμέντο του Στρατή Δούκα. Πρωτοδημοσιεύθηκε το 1929 και είναι μια από τις συντομότερες και πιο δραστικές αφηγήσεις της περιπέτειας όσων δεν μπόρεσαν να διαφύγουν έγκαιρα από τη μικρασιατική ακτή. Η συγκλονιστική αυτή μαρτυρία θεωρείται ως ένα από τα αριστουργήματα της […]
Σκηνοθεσία: Μανώλης Σειραγάκης Κείμενο: Μάρτα Μπουτσάκα Έργο –ντοκουμέντο, βασισμένο σε αληθινά περιστατικά, πραγματεύεται το θέμα της βίας και το πώς αυτή διαμορφώνει αλλά και αλλοιώνει τον ψυχισμό των νέων ανθρώπων και τις ισορροπίες μιας οικογένειας, κατ’επέκταση μιας ολόκληρης κοινωνίας. Κεντρικό ρόλο στο έργο αυτό-όπως και στα περισσότερα έργα της Μπουτσάκα-έχει η οικογένεια. Μια μεσοαστική, «φυσιολογική» […]
Τέσσερις άνθρωποι συναντιούνται ως συνυποψήφιοι στον προθάλαμο μιας μεγάλης πολυεθνικής εταιρείας που ζητά διευθυντή πωλήσεων. Οι απίστευτες δοκιμασίες στις οποίες θα υποβληθούν δεν είναι σίγουρο ότι θα τους φέρουν πιο κοντά, θα τους δείξουν όμως ποιοι πραγματικά είναι οι άνθρωποι που είναι απέναντί τους, κι ακόμα περισσότερο τι είδους άνθρωπος είναι αυτός που κρύβεται μέσα στο ίδιο τους το σώμα.
Ο Σάφερ εμπνεύστηκε αυτό το ψυχολογικό δράμα από ένα πραγματικό γεγονός, την ανεξήγητη πράξη ενός εφήβου που, χωρίς προφανή λόγο, βιαιοπραγεί απέναντι σε έξι άλογα. Ένας μεσήλικας παιδοψυχίατρος αναλαμβάνει τη θεραπεία ενός εφήβου παθιασμένου με τα άλογα. Η σχέση τους, όμως, ανακινεί τις αμφιβολίες του τόσο για τη φύση της επιστήμης του και την ουσία του πολιτισμού όσο και για τη δική του μουντή ζωή.
Άνθρωποι, φαινομενικά καθημερινοί, της πόλης του Ρεθύμνου, του τότε ή του σήμερα, με μια εξαιρετική καταγεγραμμένη ιστορία προϊόν έρευνας, αναδύονται μέσα από 4 σκηνοθετημένους μονολόγους.
Έναν χρόνο μετά την πρεμιέρα της ποιητικής βιογραφίας Πανωραία του Νάσου Βαγενά, το κείμενο, δραματοποιημένο, ζωντανεύει στο Ρέθυμνο σε ένα νέο ανέβασμα από το Αντίβαρο.
Ένα έργο εμπνευσμένο από την αλληγορία του σπηλαίου του Πλάτωνα, μεταφρασμένο για πρώτη φορά στα ελληνικά, το πρωτοποριακό έργο της Αμερικανίδας φεμινίστριας Susan Glaspell (The Verge, 1921) απέκτησε τον τίτλο Στα όρια και ανεβαίνει στο Ρέθυμνο σε πανελλήνια πρώτη από το “Αντίβαρο”.
Βασισμένο σε πραγματικά γεγονότα, το έργο του Φασμπίντερ περιστρέφεται γύρω από την εξουσία στις ανθρώπινες σχέσεις, τα ασφυκτικά στερεότυπα της κοινωνίας, τη μοναξιά της διαφορετικότητας. Μέχρι πού μπορεί να φτάσει ένας άνθρωπος που διεκδικεί το δικαίωμά του στην ελευθερία και ποιο είναι το τίμημα που καλείται να πληρώσει;
Αν και χαρακτηρίζεται ποιμενικό δράμα είναι στην ουσία της μια γλυκιά κωμωδία με θέμα -τι άλλο- τον Έρωτα.Γραμμένη στα τέλη του 16ου αιώνα, εκτυλίσσεται στον Ψηλορείτη, η Πανώρια είναι ένα τραμπάλισμα ανάμεσα σε μνήμες απροσδιόριστες από ένα μακρινό και την ίδια ώρα πολύ κοντινό παρελθόν.
Πανελλήνια πρώτη ενός ξεχασμένου ανέκδοτου έργου του Νίκου Καζαντζάκη που κανένας ελληνικός θίασος δεν είχε μέχρι τώρα ανεβάσει. Το ιδιότυπο έργο του μεγάλου Κρητικού, γραμμένο γύρω στα 1908, λέγεται «Κωμωδία, τραγωδία μονόπρακτη». Ήδη από τον τίτλο παίρνουμε μια γεύση για την ιδιαίτερη γραφή του επαναστάτη συγγραφέα.
